Het boek Lelystad van Joris van Casteren gaat over zijn jeugd in de toenmalige splinternieuwe stad op het nog maar net drooggelegde Flevoland. Het boek is een autobiografisch verhaal over zijn jeugd onlosmakelijk verbonden aan de stad Lelystad. In mijn idee is het een aanklacht tegen de utopie van Cornelis van Eesteren, de architect van het masterplan.
Erg interessant natuurlijk aangezien dit gaat over de vraag of de stad 'maakbaar' is ja of nee: in welke mate beïnvloed architectuur het leven in de stad en het geluk van de inwoners? Van Casteren lijkt in ieder geval het idee aan te hangen dat architectuur mensen óngelukkig kan maken. Bijzonder is hoe Van Casteren beeldend de fysieke omgeving van het verhaal beschrijft. Het boek gaat over architectuur.
Ik ben net aan het boek begonnen maar dit interview bij Pauw&Witteman en de voorpublicatie zijn zeker een aanrader! Ook heb ik een boekpresentatie over het boek bijgewoond in "De Brakke Grond". (Het cultuurhuis wat onderwerp is van mijn scriptie)
No comments:
Post a Comment